Zasada ograniczonego zaufania na drodze

Wielu kierowców, nie tylko zawodowych, nie interesuje się na co dzień zmianami przepisów ruchu drogowego potocznie zwanych kodeksem drogowym. W natłoku informacji nie zauważamy modyfikacji przepisów ruchu drogowego, które dotyczą nas wszystkich – pieszych i kierujących różnymi pojazdami. Ważne w ruchu drogowym są: wiedza, umiejętności i doświadczenie życiowe. Złośliwi twierdzą, że stosując zasadę ograniczonego zaufania możemy w miarę bezpiecznie poruszać się po drogach nie znając szczegółowych przepisów ruchu drogowego.

Na początku kodeksu drogowego mamy wyartykułowaną zasadę ograniczonego zaufania. Art. 4.Ustawy  Prawo o ruchu drogowym –„ Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze mają prawo liczyć, że inni uczestnicy tego ruchu przestrzegają przepisów ruchu drogowego, chyba że okoliczności wskazują na możliwość odmiennego ich zachowania. Wyjaśniając istotę zasady ograniczonego zaufania możemy sformułować następującą myśl – każdy uczestnik ruchu drogowego ma prawo wymagać od innych przestrzegania przepisów ruchu drogowego. Jednakże, jeżeli z zachowania innych uczestników ruchu lub inna życiowo uzasadniona okoliczność wskazuje na odmienne zachowanie, to na nas spoczywa obowiązek takiego postępowania, aby do wypadku nie doszło. 

Ważne w ruchu drogowym są: wiedza, umiejętności i doświadczenie życiowe. Złośliwi twierdzą, że stosując zasadę ograniczonego zaufania możemy w miarę bezpiecznie poruszać się po drogach nie znając szczegółowych przepisów ruchu drogowego. Zasada ograniczonego zaufania  dotyczy wszystkich uczestników ruchu zarówno pieszych jak i kierowców. Zauważyć należy, że większe wymagania mamy, i słusznie w stosunku do kierowców, którzy z racji chociażby posiadanego prawa jazdy i zdanego egzaminu, powinni posiadać większe kwalifikacje niż chociażby pozostali uczestnicy ruchu – dzieci czy młodzież nie posiadająca przeszkolenia czy  innego dokumentu pozwalającego im na  uczestniczenie  w ruchu drogowego. 

Ustawodawca wymagania przestrzegania przepisów ruchu drogowego kieruje do osób posiadających uprawnienia do kierowania pojazdami jako tych którzy powinni przestrzegać przepisów ruchu. Do nich też, a w zasadzie do ich doświadczenia kierowany jest obowiązek „wychwytywania” zachowania  na drodze innego, odmiennego niż wynika to z zasad „pisanych” kodeksu drogowego. Takimi wskazówkami odmiennego zachowania może być jazda  przed nami zygzakiem innego pojazdu, dzieci grające w piłkę przy drodze, czy chociażby chwiejąca się  na poboczu osoba. To u kierującego pojazdem powinno zapalić „czerwoną” lampkę, że coś nie gra, że może coś niestandardowego się wydarzyć i jako kierujący muszę podjąć działania wyprzedzające, obronne. Będzie to np. rezygnacja z wyprzedzania pojazdu jadącego zygzakiem, zmniejszenie prędkości pojazdu licząc się z tym, że dziecko może wybiec na drogę za piłką, ominięcie szerokim łukiem osoby chwiejącej się, która może wtargnąć na jezdnię. Zachowując zasadę ograniczonego zaufania podejmujemy działania pozwalające uniknąć wypadku. 

Zasada ograniczonego zaufania dotyczy zachowania uczestników ruchu, czyli osób a nie innych sytuacji drogowych np. obfitych opadów deszczu, śniegu, silnego wiatru, kiedy ze stanu tzw. ostrożności przechodzimy do stanu szczególnej ostrożności.